Oferta e 75-vjerçares, një veshkë në këmbim të një shtëpie

Bukurie Diko, çdo ditë që nga dita që kryebashkiaku Erion Veliaj bëri betimin, e pret te dera e bashkisë ta takojë. Por, ndërsa kryebashkiakun, në më pak se një javë, kanë pasur mundësi ta takojnë e fotografojnë “rastësish”, në stacion autobusi, në autobus,në bulevard, nëpër vijat e bardha apo jo, në trotuar…, me apo pa Aldrin Dalipin, etj…, etj…, vetëm Bukurie Doko, e cila del kastile dhe e pret te dera e bashkisë, nuk po e takon dot.
Dhe 75-vjeçarja e pastrehë, nuk  kërkon asgjë më shuam nga kryetari i ri që t’i jepet zgjidhje problemit të strehimit që ajo dhe familja e saj ka.
Kalvaret e vuajtjes së familjes së Bukuries dhe të fëmijëve të saj kanë nisur në vitin 2013 kur i kanë nxjerrë nga shtëpia e ish-pronarëve që ata jetonin prej vitit 1975. Më tej vuajtjet e tyre vijuan në 2014, kur Ministria e Mirëqenies Sociale (për fat të keq Erion Veliaj) u ndërpreu ndihmën ekonomike dhe pagesën e invaliditetit për nipin 12-vjeçar, i cili vuan nga autizmi. Tashmë kjo familje e cila përbëhet nga tetë anëtarë, jeton vetëm me pensionin e të moshuarës.
“Më jepni një banesë sociale, do shes veshkën, s’i lë djemtë rrugëve. Këtu do rri çdo ditë sa ta takojë kryetarin e ri, nuk iki. Ku t’i lë fëmijët dhe nipërit rrugëve që të bëhen hajdutë për bukën e gojës?!”, thotë e përlotur 75-vjeçarja.