Kryeministri Boris Johnson ka fituar një shumicë vendimtare, që do të zgjasë mandatin e plotë pesë-vjeçar, së bashku me një axhendë të ngjeshur plot me premtime të hollësishme ekonomike.
Por, ai tani ka fuqinë për të përfunduar procesin e Brexit, të kalojë buxhetet dhe, nëse zgjedh, të fillojë të adresojë sfidat afatgjata që kërkojnë vendime të vështira përpara.
Kam identifikuar tre çështje ekonomike që Kryeministri tani do të duhet të trajtojë: marrëdhëniet tregtare me BE, tregtia me SHBA dhe mbajtja e lumtur e elektoratit të tij të ri.
- Marrëdhëniet tregtare me BE
Vendimi më thelbësor për kryeministrin, pasi Mbretëria e Bashkuar të largohet legalisht nga Bashkimi Evropian muajin e ardhshëm, është se ku të vendosim marrëdhëniet tona me partnerin tonë më të madh tregtar.
Mbështetja publike për marrëveshjen e tij të rinegociuar krijon hapësirën për të kërkuar një marrëveshje të drejtpërdrejtë të tregtisë së lirë të stilit të Kanadasë, e shkëputur nga rregulloret dhe standardet evropiane.
Nëse Mbretëria e Bashkuar nuk nënshkruan marrëveshje të “nivelit të lojës” për të drejtat e punëtorit, mjedisin dhe taksat, mund të nënkuptojë gjithashtu disa taksa tregtare, të njohura si tarifa, që paguhen në kufi.
Nëse ky është qëllimi, dhe në të vërtetë nëse kryeministri vazhdon të argumentojë që Mbretëria e Bashkuar mund të lërë fazën e zbatimit pa një marrëveshje tregtare në fund të vitit të ardhshëm, pasiguria thelbësore mund të mbetet ende mbi ekonominë, duke ndikuar në investime.
Qeveria e re është nën presion të ndjeshëm nga industria për të përjashtuar menjëherë një mandat të një Organizate Botërore të Tregtisë në dalje në dhjetor të vitit 2020, në mënyrë që investimet e ngecura, për shembull, në fabrikat e makinave me të vërtetë të mund të “lëshohen” siç e ka vënë Kryeministri.
- Tregtia me SH.B.A.
Një “marrëveshje e re masive tregtare” që mund të jetë “shumë më e madhe dhe më fitimprurëse se çdo marrëveshje që mund të bëhej me BE”, përkundrazi tingëllon si një ftesë për të menduar hedhjen poshtë një marrëveshjeje të ngushtë me BE-në në mënyrë që të arrijnë një marrëveshje të shpejtë me SHBA.
Kryeministri në fushatë u zotua që Shërbimi Publik Spitalor dhe çmimet që ai paguan për farmaceutikë ishin jashtë tryezës në çdo diskutim me SH.B.A.-të, dhe se ai do të ishte i gatshëm të largohej edhe nga një negociatë amerikane, duke ngritur pyetje se çfarë saktësisht do të negociohej.
Modelet ekonomike kundërshtojnë pohimin se një marrëveshje amerikane do të ishte më fitimprurëse. Por kryeministri ka vota të mjaftueshme për të injoruar modelimin.
Në të vërtetë, ndjekja e një marrëveshje tregtie me gjak të plotë me Presidentin Trump, i cili do të dëshirojë ta mbyllë përpara zgjedhjeve të tij vitin e ardhshëm, mund të shihet si një mënyrë për të marrë ofertën më të mirë të mundshme nga BE.
- Sigurimi i politikave të tij ekonomike i mbajnë larg votuesit e rinj
E megjithatë, sistemi parlamentar i Mbretërisë së Bashkuar nuk e le veten në borxh me deputetët vendorë që përfaqësojnë në mënyrë agresive interesat rajonale ose sektoriale, siç ndodh në Kongresin e SHBA, për shembull. Kryeministri ka një shumicë për të çuar përpara pothuajse gjithçka që dëshiron.
Dhe kjo është pasoja tjetër tërheqëse e këtij tërmeti politik.
ADN-ja politike e konservatorëve ka ndryshuar. Tani ajo i detyrohet shumicës së saj ish-qyteteve minerare, qendrave prodhuese dhe qyteteve që konsiderohen viktima të deindustrializimit.
Votat u fituan jo vetëm në premtimet e Brexit, por në angazhimet për investime në shëndetësi, në infrastrukturë dhe në investime.
Ata do të duhet të dorëzohen gjithashtu. Nuk ka edhe shumë kohë për të trajtuar krizën e kujdesit shoqëror.
Kjo duhet të arrihet nëpërmjet mos-ngritjes së taksave, TVSH-së, si edhe duke ulur interesat për bizneset dhe të mos i kërkohet askujt që të shesin shtëpinë e tyre.
Nëse ai do të marrë vendime të vështira për këtë, në Brexit dhe në tregti, ai duhet të lëvizë shpejt. Burimi: BBC News
