Ishin pikërisht dëshimtë e tre personave ato që bën që Archie Williams, sot 58 vjeç, të lirohej nga Gjykata e Luizianës në SHBA pasi ishte dënuar me burgim të përjetshëm 36 vite më parë.
Williams u dënua në vitin 1982 për përdhunim me dhunë dhe vrasje, pasi shenjat e gishtave të personit që e kishte kryer vërtet krimin, ishin të njëjta me të tijat.
58 vjeçari ishte në fakt dhe disa centimetra më i shkurtër se përshkrimi që kishte dhënë dëshmitari i vetëm që ishte atë kohë në vendngjarje.
Teksa dilte nga gjykata ditën e djeshme, Williams, u shpreh ‘ Të jesh i pafajshëm është një gjë nga e cila nuk duhet të heqësh dorë kurrë. Gjithmonë luftoni për lirinë tuaj pa marrë parasysh se çfarë është’, edhe pse vetë vuajti padrejtësisht 36 vite burg.
Ai u largua nga gjykata e Rrethit Gjyqësor 19 të enjten, duke u bashkuar me hallën e tij, e cili u tha mediave se nëna dhe babai i tij vdiqën derisa djali i tyre ishte në burg.
Hendeku prej tre dekadash e gjysmë midis bindjes dhe akuzës së tij për t’u liruar përfshinte një sërë problemesh të komplikuara nga mungesa e disa të drejtave ligjore.
Për shembull, kur Projekti i pafajësisë mori rastin e tij, ata kërkuan testimin e ADN-së për Williams, ndërkohë që sipas deklaratës së tyre, u desh afro një dekadë që kjo të ndodhte sepse Luiziana nuk kishte një ligj që i lejonte të burgosurit e dënuar të hynin në testimin e ADN-së pas gjyqeve.
Gjithashtu një tjetër problem në të cilin çështja e Williams kishte ngecur ishte pengesa ligjore që kishte të bënte me testimin e gjurmëve të gishtërinjve. Sistemi i sofistikuar i testimit të gjurmëve të gishtrinjve filloi të përdorej në 2014, por për rastin e Williams u përdor vetëm javën e kaluar.
Testimi i nëntë kopjeve të skenës së krimit, të cilët u përzgjodhën nga ekspertët e gishtave bazuar në qëndrueshmërinë e tyre, çuan në identifikimin e një personi tjetër, Stephen Forbes, i cili kishte histori të mëparshme në kryerjen e sulmeve të tilla.
