Grabitje me armë dhe armëmbajtje pa leje, vepra për të cilat është dënuar me 16 vjet burg në Shqipëri. Këto janë akuzat që rëndojnë mbi “piratin”, shqiptarin që mbante këtë nofkë, pasi kishte humbur njërin sy dhe që u arrit të arrestohej në orët e vona të mbrëmjes së djeshme në San Prisco të Italisë.
“Il Matino”, shkuan se policia italiane arriti të arrestojë 44-vjeçarin Shuaip Izvira, pasi rezultonte të ishte shpallur në kërkim nga autoritetet shqiptare për grabitje dhe armëmbajtje pa leje.
Mësohet se policia italiane ka organizuar një operacion për bllokimin dhe kapjen e tij në banesë, siç raportojnë mediat italiane.
Shuaip Izvira, është akuzuar dhe dënuar në Shqipëri, për veprën penale “Vjedhje me armë” në bashkëpunim, parashikuar nga nenet 140 e 25 të Kodit Penal.
Së bashku me Shuaipin janë akuzuar dhe dënuar Ramiz Miftari me 15 vjet burg për veprën penale “Vjedhje me armë” në bashkëpunim, “Marrëdhënie seksuale me dhunë” në bashkëpunim, “Armëmbajtje pa leje” dhe “Përdorim dokumentesh të falsifikuara”, parashikuar nga nenet 140 e 25, 102/1 e 25, 278/2 dhe 186/1 të Kodit Penal, si dhe Andrea Izvira me 16 vjet burg për veprën penale “Vjedhje me armë” në bashkëpunim, “Marrëdhënie seksuale me dhunë” në bashkëpunim, parashikuar nga nenet 140 e 25, 102/1 e 25 të Kodit Penal.
Vendimi i Gjykatës së Lartë, 29. 09. 2004
Organi i prokurorise ka akuzuar tre te pandehurit, nga fshati Cerenec i rrethit Bulqize, shoke femijerie me njeri tjetrin, se me date 10. 09. 1999 kane vjedhur me arme dy shtetas hollandeze (bashkeshorte), te cilet ndodheshin ne Shqiperi ne kuadrin e shperndarjes se ndihmave humanitare.
Te pandehurit Ramiz Miftari dhe Andrea Izvira jane akuzuar dhe per kryerjen e veprave te tjera penale.
Gjykimi ne gjykaten e shkalles se pare eshte zhvilluar ne mungese te te pandehurit Shuaip, i cili eshte mbrojtur nga av. Arben Keta, i caktuar kryesisht.
Ne perfundim te ketij gjykimi, Gjykata e shkalles se pare Bulqize, me vendim nr. 38, date 15. 06. 2000, midis te tjerave (deklarimit fajtor te te pandehurve Ramiz Miftari dhe Andrea Izvira dhe caktimit per to te denimit, perkatesisht 15 dhe 16 vjet burg) ka deklaruar fajtor dhe te pandehurin Shuaip Izvira per veprat penale te vjedhjes me arme, te kryer ne bashkepunim dhe armembajtjes pa leje, te parashikuar nga nenet 140 e 25 dhe 278/2 i K. Penal, dhe ka caktuar per te nje denim perfundimtar 16 vjet burgim.
Mbi ankimin e te pandehurve Ramiz Miftari dhe Andrea Izvira, Gjykata e Apelit Tirane, pasi ka shqyrtuar çeshtjen, me vendimin nr. 432, date 09. 10. 2000 ka lene ne fuqi vendimin e gjykates se shkalles se pare te siper permendur.
Ne gjykaten e apelit, gjykimi eshte zhvilluar ne mungese te te pandehurit Shuaip Izvira, te mbrojtur nga av. Fariz Xhurxhi, i caktuar kryesisht.
Gjykata e Larte, me vendimin nr. 69, date 26. 01. 2001 ka vendosur mospranimin e rekursit te paraqitur nga te gjykuarit Ramiz Miftari dhe Andrea Izvira.
Me date 11. 12. 2002 eshte arrestuar i denuari Shuaip Izvira, per efekt te zbatimit te vendimit penal te formes se prere (neni 462 K. Pr. Penale). Pasi eshte njohur me vendimin e denimit, ne zbatim te nenit 147 te Kodit te Procedures Penale, i denuari Shuaip Izvira i eshte drejtuar gjykates se shkalles se pare me kerkese per rivendosje ne afat te te drejtes se ankimit. Gjykata e shkalles se pare Bulqize me vendimin nr. 6, date 24. 12. 2002 ka vendosur rrezimin e kerkeses se te denuarit Shuaip Izvira me arsyetimin:
“Nga shqyrtimi i ankimeve te paraqitura para gjykatave me te larta nga te pandehurit bashkefajtor Ramiz Miftari e Andrea Izvira rezulton se shkaqet e ngritura ne ankim nuk bazohen vetem ne motive personale te dy ankuesve, por edhe ne fakte qe kane te bejne me gjithe procesin dhe me konstatimin e pavlefshmerise se akteve te hetimeve paraprake e gjyqesore, çka do te thote se ky ankim ne veshtrim te nenit 416/1 te Kodit te Procedures Penale vlen edhe per te denuarin Shuaip Izvira.
Gjithashtu ne veshtrim te nenit 425/1 te Kodit te Procedures Penale, Gjykata e Apelit e ka shqyrtuar ceshtjen ne teresi dhe nuk eshte kufizuar vetem ne shkaqet e paraqitura ne ankim. Kjo del edhe nga vete permbajtja e vendimit dhe nga analiza qe i ben faktit kriminal ajo gjykate”.
Mbi ankimin e te denuarit Shuaip Izvira, Gjykata e Apelit Tirane, me vendimin nr. 174, date 28. 03. 2003 ka rivendosur ne afat te drejten e paraqitjes ne gjykaten e apelit, nga ana e te pandehurit Shuaip, te ankimit kunder vendimit nr. 38, date 15.06.2000 te Gjykates se shkalles se pare Bulqize me arsyetimin:
“Konform kerkesave te nenit 147/2 te Kodit te Procedures Penale ai ka te drejte te kerkoje rivendosje ne afat te ankimit. Ne kundershtim me kerkesat e dispozites se mesiperme gjykata ja ka rrezuar kete kerkese.
Kolegji penal i gjykates se apelit çmon se duhet te rivendoset ne afat e drejta e ankimit, pasi i denuari ka qene ne mungese ne te gjitha gjykimet, dhe te drejten e ankimit e fiton vetem pasi te njihet me vendimin.
Ne gjykimet e meparshme i pandehuri jo vetem qe nuk ka bere ankim por nuk ka leshuar ndonje akt perfaqesimi, sic kerkon neni 410, pika 2 e Kodit te Procedures Penale, pra ai nuk ka patur dijeni per vendimin”.
Pas paraqitjes se ankimit prej ketij te pandehuri, Gjykata e Apelit Tirane, me vendimin nr. 618, date 26. 11. 2003 ka vendosur mospranimin e tij. Nga ana e saj eshte pranuar se vendimi penal nr. 38, date 15. 06. 2000 i Gjykates se shkalles se pare Bulqize eshte i pa ankimueshem pavaresisht se eshte rivendosur ne afat e drejta e ankimit ndaj tij. Kjo pasi çeshtja e themelit eshte gjykuar me pare ne gjykaten e apelit, dhe si ne kete te fundit ashtu dhe ne gjykaten e shkalles se pare eshte kryer mbrojtja ligjore e te pandehurit Shuaip Izvira, me avokate te caktuar kryesisht.
Kolegji Penal i Gjykates se Larte çmon se pretendimet e te pandehurit Shuaip Izvira nuk mund te shqyrtohen, pasi vendimi nr. 618, date 26.11.2003 i Gjykates se Apelit Tirane eshte nje vendim i cili ka marre forme te prere (neni 462/1 K. Pr. Penale). Fuqia e vendimit nr.618, date 26.11.2003 te Gjykates se Apelit Tirane nuk shtrihet vetem ndaj te pandehurve Ramiz Miftari dhe Andrea Izvira, por edhe ndaj te pandehurit Shuaip Izvira.
Eshte e vertete se ndaj vendimit te gjykates se shkalles se pare jane ankuar vetem te pandehurit Ramiz Miftari dhe Andrea Izvira, por ne baze te nenit 416/1 te Kodit te Procedures Penale, ankimi i bere nga nje i pandehur, kur nuk bazohet vetem ne motive personale, vlen edhe per te pandehurit e tjere.
Kufijte e shqyrtimit te ceshtjes penale ne gjykimin e nje ankimi nga gjykata e apelit, percaktohen nga neni 425 i Kodit te Procedures Penale. Sipas pikes nje te ketij neni gjykata e apelit e ka shqyrtuar ceshtjen ne teresi dhe nuk eshte kufizuar vetem ne shkaqet e paraqitura ne ankim, por e ka gjykuar edhe per pjesen qe i takon bashketepandehurit Shuaip Izvira qe nuk ka bere ankim dhe brenda kufijve qe referojne shkaqet e ngritura ne ankim.
Me vendimin perfundimtar te gjykates se apelit jane zgjidhur disa ceshtje dhe konkretisht,
se pari: se eshte kryer vepra penale qe i ngarkohet te pandehurit Shuaip Izvira;
se dyti: se vepra penale e kryer nga i pandehuri Shuaip Izvira permban elemente te parashikuar nga nenet 140 e 25 te Kodit Penal;
se treti: se vepren penale te vjedhjes me arme e ka kryer edhe i pandehuri Shuaip Izvira ne bashkepunim me te pandehurit e tjere;
se katerti: se i pandehuri Shuaip Izvira ka pergjegjesi per vepren penale te kryer;
se pesti: se ne pajtim me rrezikshmerine e vepres penale, te autorit te saj, shkalles se fajit, si dhe rrethanave te tjera lehtesuese dhe renduese, eshte percaktuar masa e denimit qe duhet te vuaje i pandehuri Shuaip Izvira.
Nga materialet e ceshtjes rezulton se te pandehurit Ramiz Miftari dhe Andrea Izvira kane ngritur perpara gjykates se apelit, dhe kjo e fundit ka marre ne shqyrtim te njejtat ceshtje ligjore dhe te provuarit qe ka ngritur ne ankimin e tij i pandehuri Shuaip Izvira. Ne kete kuader si dhe ne zbatim te dispozitave ligjore te Kodit te Procedures Penale te analizuara me siper, ceshtja objekt gjykimi duhet te konsiderohet gje e gjykuar edhe per te pandehurin Shuaip Izvira qe nuk ka bere ankim, por vetem per ato probleme ligjore apo te provueshmerise qe jane ngritur nga bashketepandehurit te cilet kane bere ankim.
Argumentat e mesiperme te çojne ne konkluzionin se vendimi i Gjykates se Apelit Tirane nr. 618, date 26. 11. 2003 duhet te lihet ne fuqi si nje vendim i drejte dhe i bazuar ne ligje.
