Nga Genc Pollo*
Në shtator 2005 një person u arrestua nga policia se kishtenxjerrë e shitur tezën e provimit për pranimin e maturantëvenë një fakultet të njohur. Provat e dëshmitë, ku përfshiheshinedhe raporte miqësore mes të dyshuarit dhe disa nëpunësve tëfakultetit, ishin rënduese e bindëse. Megjithatë prokuroria pasnjë viti e arkivoi çështjen pa ngritur akuzë. Mbasi plasiskandali unë, asokohe ministër i Arsimit, kërkova qëuniversiteti e fakulteti të bënin një hetim administrativ tëbrendshëm, për të sqaruar rrethanat e përcaktuar masat e pasojat jashtë përgjegjësisë penale. Reagimi ishte që “ne nukkemi pse të bëjmë gjë se e ka marrë në dorë prokuroria“; shtokëtu edhe një kujtesë për “autonominë universitare“. Që atëhere e kam kujtuar gjithmonë këtë rast si shembulltronditës të papërgjegjshmërisë. Por për të shikuar pozitiventek problemi mund të them se ky rast gjithashtu u bë njështysë më shumë për të shpejtuar në vitin në vijim me provimin kombëtar të standartizuar (Matura Shtetërore) mbibazën e të cilit menaxhohej pranimi i maturantëve nëuniversitete (sistemi Meritë/Preferencë).
17 vjet më vonë evitimi i përgjegjësisë personale e institucionale ndër ofiqarët publike është ngjitur në maja ku është ntrashur nga koka tek vithet
Kryemnistri Rama për aferën e inceneratorëve ka deklaruar se ky projekt ka pastruar Shqipërinë nga plehrat dhe se edhe sot e kësaj dite do e bënte njëlloj siç e bëri. Ndërkohë KM Rama nuk jep shpjegim për shkeljet ligjore, për faktin se inceneratorët nuk djegin ende plehrat, pra nuk mund të luajnërol në pastrimin e ambjentit; as për qindra mijë euro taksa-pará që paguhen çdo muaj personave në kërkim nga drejtësia. Rama thotë se nëse ndonjë zyrtar ka ndyrë dorën pas shpinëssë tij atëhere është krejt faji atij zyrtari dhe i askujt tjetër. Porsipas tij detyrën zbulimin e fajit (të dukshëm) e kanë të tjerëjashtë qeverisë. Gjithësesi, Rama ka folur duke shpjeguarqëndrimin e tij dhe gjithkush mund të gjykojë për rastin; e shumëkush mund të konkludojë se qeveriu i shmangetpërgjegjësë individuale e institucionale në mos po rreket tëmbulojë zullumin me shoshë.
Kush ka menduar se papërgjegjshmëria e rastit më lart është e patejkalueshme në fillim të këtij viti do të ketë konstatuar se për rilindistët nuk ka gjë të pamundur. Në 11 janar u arrestuasekretari i përgjithshëm dhe një drejtor në ministrinë e financave; akuza ishte se një personi privat që për njëpretendim pronësie ishte dëmshpërblyer njëherë nga shteti me 2500 euro në vitin 2015 këta i akorduan sërisht në 14 shtator2022 një dëmshpërblim të dytë 480 herë më të madh. Ky rastspikat jo vetëm nga banaliteti i artificit abuziv por edhe se nëkëtë nivel është rasti i dytë i arrestimit të ofiqarit në detyrë(rasti i parë ishte i deputetit të inceneratorëve për firmosje, vini re, si sekretar i përgjithshëm ministrie). Por çfarë e bënkëtë skandal vërtet pa precedent është që deri sot kur poshkruaj këto radhë, katër ditë mbas arrestimit, ministri i Financave, znj. Delina Ibrahimi nuk ka folur as edhe njëgjysëm fjale për ngjarjen në ministrinë që drejton. As për tëthenë që po i pezullojmë dy zyrtarët e arrestuar e pobashkëpunojmë me prokurorinë dhe as për të thënë se i konsideron të pafajshëm vartësit e viktimizuar nga intriga. Vetëm heshtje sikur të kishte ndodhur në një ministri në anëntjetër të rruzullit. Gjë që nuk ndodh as në Zullulandin e Faik Konicës. Jo se ministrit i erdhi arrestimi si surprizë : në 28 dhjetor, e pyetur nga gazetarët për këtë hetim, ministri deklaroi se “sigurisht që jam në dijeni dhe Prokuroria do tëbëjë punën e vet“. Për të vazhduar me shpjegimin shvejkian se “Ministria e Financave dhe Ekonomisë kryen pagesa, nëfunksionin e saj primar ka kryerjen e pagesave përmesThesarit, për llogari të qeverisë“.
Në periudhën hetimore tetor-dhjetor kur ministri ishte nëdijeni të hetimit mund fare kollaj përmes auditit të ministrisëose një grup kontrolli të posaçëm të analizonte urdhër pagesëne 14 shtatorit dhe nëse e gjente të kundraligjshëm e anullonteatë dhe pezullonte e lironte nga detyra zyrtarët përgjegjës. Pa interferuar fare me hetimin penal. Ose minstri e quan normale që shteti të paguaje dy herë e kripur për të njejtën gjë e në këtërast duhet të rreshohet përkrah të arrestuarve. Këtë ne nuk e dimë dhe nuk lipset të telepatisim Ibrahimin.
Por ajo që mund të themi me plot gojën është se heshtja e gjatë e ministrit për skandalin e shtëpisë ministrore ështëskandali më ekstrem. Edhe në Zululand nuk do të mbetej zulupa protestuar në rrugë deri në dorëheqjen e ministrit.
*Ish ministër e deputet
