Një nga dy pikat kryesore të rrëzimit të paktit të kufijve detarë me Greqinë nga Gjykata Kushtetuese në vitin 2010, ka qenë mungesa e plotfuqishmërisë – thënë ndryshe: autorizimit që presidenti i Republikës u jep negociatorëve të qeverisë për të lidhur marrëveshje me shtete të tjera.
Nuk dihet nëse negociatorët e MPJ e kanë marrë këtë dokument nga presidenti Meta, por nëse kanë dështuar ta bëjnë këtë, pakti i ri detar është lehtësisht i rrëzueshëm në gjykatë.
Ky detaj në dukje teknik, nuk është e vetmja pikë e errët e marrëveshjes dypalëshe Shqipëri-Greqi.
“Bomba” që plasi Nikos Kotzias në televizionin grek “ERT” kur tha se “Shqipëria pranoi që ne ta shtyjmë kufirin detar në 12 milje” ndeshi në reagime të padëshifrueshme në Tiranë.
Këto reagime, në vend se të bënin transparencë e të davarisnin dyshimet, i shtuan ato.
Sot, është ende e paqartë nëse kemi apo jo një marrëveshje, pra nëse palët kanë rëndë dakord mbi një dokument, janë në fazë negociatash apo ende nuk i kanë nisur ato.
Kryeministri Rama shkruajti: “hesapet e 70 viteve me fqinjin, dimë t’i mbyllim me mirëkuptim në interes të shqiptarëve”. Pra, kreu i qeverisë nënkuptoi se marrëveshja në mos është mbyllur, po mbyllet dhe pritet vetëm “të shkruhet e zeza mbi të bardhë”, siç tha ai.
Por, ministria e Jashtme bëri një deklaratë të ndryshme.
Ministri Bushati përmendi respektimin e Konventës për të Drejtën e Detit dhe tha shprehimisht: “ky qëndrim është pika e nisjes për ekspertët që do të negociojnë me palën greke për këtë çështje”.
Ditmir Bushati foli në kohën e ardhme “do të negociojmë”, Edi Rama tha “dimë t’i mbyllim”, greku Kotzias e bëri punë të mbaruar.
Cili i afrohet më shumë të vërtetës nga këto 3 qëndrime?
Tjetër. Edi Rama i etiketoi sot të interesuarit për çështjen “patriotë me çizme dhe çamëristë…”.
Zoti më faltë, po unë nuk e imagjinoj dot kryeministrin Cipras që, në përpjekje për të ulur vrullin nacionalist në Greqi të shkruajë, “patriotë me çizme dhe vorio-epiristë…”.
Çamëria është një plagë shumë e madhe në historinë e Shqipërisë për t’u tallur me të. Çamët janë masakruar ndër vite dhe kanë vuajtur mjaft në të dy anët e kufirit, ndaj kryeministri i tyre mund t’ua kursejë termin përbuzës “çamëristë”.
Në vitin 2009, kur “Gazeta Shqiptare” zbuloi paktin detar, ne shkruam në faqen e parë, me gërma kapitale, të kuqe, titullin: Berisha shet Shqipërinë!
Pesë kolegë të mediave të ndryshme më kanë kërkuar sot numrin e telefonit të Myslim Pashajt. Koloneli u bë personazh publik pasi bëri ekspertizën teknike të marrëveshjes që i “falte” Greqisë mbi 300 kilometra katrorë territor.
Sot, koloneli nuk mund të flasë sepse nuk kemi një dokument që ai ta shqyrtojë, nuk kemi koordinatat t’i analizojë dhe nuk kemi hartat që t’i dekriptojë.
Dakordësinë që është arritur për varrezat e ushtarëve grekë, ne e mësuam nga mediat e vendit fqinj. Vendimin për heqjen e ligjit të luftës apo rishikimin e teksteve të historisë, gjithashtu.
Transparencë e qartësi nuk ka dhe shqiptarët për të mësuar të vërtetën janë të detyruar të ndjekin ERT-në greke, ndërkohë që duhet të kishte mjaftuar të ndiqnin ERTV-në shqiptare.
