Bardh Spahia, ish-zëvendësministri i Shëndetësisë për disa vite ka reaguar pas shpjegimeve të ministrit të Shëndetësisë, Ilir Beqja për vdekjen e shtatzënës për mungesë shërbimi në spital.
“Une thjeshte po u jap lexuesve nje paraqitje te situates dhe gjendjes ku ndodhen strukturat tona spitalore meqenese ministri tha qe tragjedia nuk ka ndodhur per mungese infrastrukture apo materialesh mjekesore.
Pacientja ka qene ne disa urgjenca, ne Maternitetin e ri, ne QSUT, ne Sanatorium, per tu rikthyer perseri ne Maternitet. Pra nga ora 21 deri nga ora 5-6 e mengjezit, dmth 7-8 ore. Gjithe ky cikel urgjencash nuk mundi te diagnostikoje ne kohe rupturen e Splenit (shpretkes) qe me sa duket eshte shkaku i kolapsit me pasoje vdekjen e nenes dhe femijes.
Ne Maternitet pranimi i urgjences eshte i ndare nga sherbimi i urgjences. Pranimi eshte nje dhome ne katin 0 ku mund te behen vetem vizita obstetrikale.
Ne pranim nuk ka as ekograf as kardiotokograf fetal (CTG).
Sherbimi eshte ne katin e dyte ku duhet transportuar pacientja me barrele.
Nga 4 ashensoret vetem njeri eshte ne funksion por edhe ai shpesh ben difekte.
Edhe ekografi i sherbimit te obstetrikes ne urgjence eshte tashme i vjeteruar, pa imazh cilesor dhe i pa plotesuar me sonda.
CTG nuk funksionon, vetem njera punon nga 5-6 qe kane qene.
Personeli e ka te veshtire te jete prezent ne kohe per ofrimin e sherbimit pasi pacientet mund te transportohen ose te plotesohen me ekzaminime jo ne te njejtin vend (ambjent).
Shto ketu pastaj edhe veshtiresite me te cilat perballen mjeket dhe personeli.
Sistemi i sherbimit te urgjences eshte 16 oresh gjate diteve te javes dhe 24 oresh ne fundjave.
Pagesat per urgjencen qesharake.
Perplasjet e kompetencave Drejtor-Shef kane krijuar corjentim dhe kaos ne sherbim etj etj..
Kjo ishte situata naten e tragedise dhe vazhdon te jete akoma. Sigurisht, juve zoti minister nuk i quani mangesi dhe mund tju duken normale por sic jam mesuar ta degjoj qe i vogel….sidomos ne zanatin tone “detajet bejne diferencen”, dhe mjeket kete e dine me mire se kushdo, ndersa pacientet vuajne pasojat”, shpjegon Spahia.
Bardh Spahia, ish-zëvendësministri i Shëndetësisë për disa vite ka reaguar pas shpjegimeve të ministrit të Shëndetësisë, Ilir Beqja për vdekjen e shtatzënës për mungesë shërbimi në spital.
“Une thjeshte po u jap lexuesve nje paraqitje te situates dhe gjendjes ku ndodhen strukturat tona spitalore meqenese ministri tha qe tragjedia nuk ka ndodhur per mungese infrastrukture apo materialesh mjekesore.
Pacientja ka qene ne disa urgjenca, ne Maternitetin e ri, ne QSUT, ne Sanatorium, per tu rikthyer perseri ne Maternitet. Pra nga ora 21 deri nga ora 5-6 e mengjezit, dmth 7-8 ore. Gjithe ky cikel urgjencash nuk mundi te diagnostikoje ne kohe rupturen e Splenit (shpretkes) qe me sa duket eshte shkaku i kolapsit me pasoje vdekjen e nenes dhe femijes.
Ne Maternitet pranimi i urgjences eshte i ndare nga sherbimi i urgjences. Pranimi eshte nje dhome ne katin 0 ku mund te behen vetem vizita obstetrikale.
Ne pranim nuk ka as ekograf as kardiotokograf fetal (CTG).
Sherbimi eshte ne katin e dyte ku duhet transportuar pacientja me barrele.
Nga 4 ashensoret vetem njeri eshte ne funksion por edhe ai shpesh ben difekte.
Edhe ekografi i sherbimit te obstetrikes ne urgjence eshte tashme i vjeteruar, pa imazh cilesor dhe i pa plotesuar me sonda.
CTG nuk funksionon, vetem njera punon nga 5-6 qe kane qene.
Personeli e ka te veshtire te jete prezent ne kohe per ofrimin e sherbimit pasi pacientet mund te transportohen ose te plotesohen me ekzaminime jo ne te njejtin vend (ambjent).
Shto ketu pastaj edhe veshtiresite me te cilat perballen mjeket dhe personeli.
Sistemi i sherbimit te urgjences eshte 16 oresh gjate diteve te javes dhe 24 oresh ne fundjave.
Pagesat per urgjencen qesharake.
Perplasjet e kompetencave Drejtor-Shef kane krijuar corjentim dhe kaos ne sherbim etj etj..
Kjo ishte situata naten e tragedise dhe vazhdon te jete akoma. Sigurisht, juve zoti minister nuk i quani mangesi dhe mund tju duken normale por sic jam mesuar ta degjoj qe i vogel….sidomos ne zanatin tone “detajet bejne diferencen”, dhe mjeket kete e dine me mire se kushdo, ndersa pacientet vuajne pasojat”, shpjegon Spahia.
