Nuk ka kuptim që Kuvendi dhe Presidenti t’i gjuajnë me “topuze” njëri tjetrit: Ligji për arsimin e larte i kthyer mbrapsht ka nevojë për kundër-ekspertizë në Kuvend, nga pala kundërshtare e tij, dhe ekspertiza e kundër-ekspertiza të gjykohen nga ekspertë të huaj europiane
Presidenti i Republikes, z. Bujar Nishani e ktheu mbrapsht Ligjin per arsimin e larte. Ai ka veshtrimin e tij per kete ligj. Kush mund te pretendoje ne menyre donkishoteske te influencoje Presidentin e Republikes??? As eshte e mundur dhe as qe behet fjale.
Media te ndryshme kane miresine te me drejtojne pyetjen se cfare mendoj lidhur me kete?
Dhe eshte e natyrshme meqe bashke me qindra pedagoge te tjere edhe une kam qene kunder ketij ligji te formuluar pa kulture juridike e qe sipas meje nuk e ben dot reformen e shumepritur ne arsim, por eshte konceptuar nga dhe per interesa te ngushta private.
Privatizimi i sektorit te arsimit dhe futja e konkurrences te tregut si mekanizmi kryesor i menaxhimit te kultures, arsimit dhe shkences, eshte vete dora e padukshme qe i con gjerat me per dreq sec jane.
Cfare mendoj une tani qe ligji nuk e kaloi dot pragun e Presidences ?
E para gje qe mendoj eshte te falenderoj thellesisht median, pronaret e saj, gazetaret, qe diten ta percjellin kete debat me profesionalizem, objektivitet dhe paanesi. Kjo verteton se gazetaret dhe mediat po te lihen te qete ne punen e tyre e mos u ngaterrohen neper kembe te tjere dine ta bejne bukur punen e tyre. Per kete ndihem i lumtur, kuptohet se perse…
E dyta, shoh se tani masa pedagogesh, studentesh, eksperte te huaj, keshilla profesoresh, institucione arsimore, deputete te opozites, Presidenti i Republikes si edhe mijra e mijra qytetare jane kunder ketij ligji, kurse qeveria, e kuptohet, shumica parlamentare, si edhe pak operatore private e te punesuar te tyre ne arsim jane dakord me te. Ligji nuk ka arritur pra aspak dhe fatkeqesisht te siguroje gjithepranimin e nevojshem per legjitimitet moral dhe besueshmeri.
E treta, cfare mendoj per vendimin refuzues te Presidentit te Republikes?
Une e kam thene modestisht qe kur dola nga Presidenca pra nga tavolina e konsultimit qe zoti President pati miresine te organizoje.
Perderisa te gjitha palet vajten te Presidenti, edhe palet pro edhe palet kunder ligjit, kuptohet qe vajten sepse besonin se ai do te jepte nje verdikt te drejte. Cfare kuptimi do te kishte nga ana morale qe sikur Presidenti te kishte vendosur kunder asaj qe une mendoja, te nisja ta akuzoja e fyeja se nuk kishte marre vendim te drejte???
Morali im ne debatin publik eshte respektimi si i atyre qe ndaj mendime te njejta, ashtu edhe atyre me te cilet kam kundershtime. Nuk e njoh as fyerjen dhe as kritere te tjera vec atyre qe ndertohen nga argumente racionale.
Pra, edhe ne kete rast qe ai rikonfirmoi bindjet tona kunder ketij ligji, perseri me qetesi gjykoj se ne cdo rast do te respektoja cdo vendim te tij.
Per institucionet dhe personat qe i personifikojne ato, ne politiken e moralshme nuk perdoren insinuatat ofenduese, pra une asnjehere nuk e kaloj kete cak moral ne debatin publik. Kjo eshte abc e politikes demokratike bazuar ne vlera.
A mendoj, e katerta, se kjo qe ndodhi do te beje qe Kuvendi t’i rishikoje keto pika qe ngre Presidenti?
Nuk besoj poqese nisem nga perceptimi qe kam tani per konjukturen politike. Shumica parlamentare nuk me duket se eshte e gatshme te kuptoje se perse ky ligj nuk eshte ai qe duhet.
Cfare duhet bere? Sipas meje nuk ka kuptim qe as Presidenti t’i imponohet Kuvendit dhe as Kuvendi t’i imponohet Presidentit.
As t’i gjuajne me topuze njeri tjetrit.
Kjo nuk do te sillte asgje te mire, po asgje te mire fare nga ana institucionale.
Une mendoj se Kuvendi ka nevoje te porosise nje kunderekspertize per kete ligj.
